ZAMAN
Bir mucizeymiş meğer zaman! Hani şu akıp giden bir daha asla geri
dönmeyen. Sanırız ki akreple yelkovan artık kovalamaz oluyor birbirini. Akan
coşkun nehir göle dönüve-riyor gibi. Oysa her şey bizim zihnimizde. Bunu
anlamak için yine o varlığını tam kavrayama-dığımız zamana ihtiyacımız oluyor.
Bitmez sandığımız
yıllar nasıl bitivermiş? Üniversite sınavına hazırlanılan vakitler ne ara
bitmiş. Yahut üzerinden beş koca yıl nasıl geçmiş. Sanırsınız ki beni bir
kenara bırakmış kendisi yoluna devam etmiş. Sonrada beni içine katmış. Bazen
durup kafamı çıkarıyorum o suyun altından. Afallayıp tekrar düşüyor yoluma
devam ediyor gibiyim.
Bizim o deniz
manzaralı yağmur kokulu lisemiz gitmiş, bitmiş de dağların arasında bir yerde,
Sivas’ta! Bu yabancı memlekette buluvermişiz kendimizi. Tanıdık bir yüz hiçbir
şey yok buralarda. Zaten insan alışmıyor mu, bıkmıyor mu bir noktadan sonra, rüzgâr
bu yaprağı nereye uçurursa orayı benimsiyorsun. Bir kaç tanıdık hatırda kalan
ve hiçte çıkamayacak olan müzik, birkaç yüz de olmasa… Belki de uykusunda güzel
bir rüyaya düşmüş sonra hayatın gerçeğiyle yüzleşmiş sanacağım kendimi.
Ah bilebilsek
yaşadığımız anın değerini. Söylenen sözler ufak tefek hatıralar. Zamanı gelince
karşısına nasıl da çıkıyor insanın. Sahip çıkmadın bana diyor her biri ayrı
yandan korkutucu hayaletler gibi.
Derler ya insanın
en güzel vakitleri üniversite yılları olurmuş vs. vs. … Eğer böyle süslü püslü
hayallere atarsanız kendinizi yaban şehirlere. Haksızlık etmiş olursunuz, sahip
olup ta fark etmediğiniz nimetlere. Yeşilini esirgemeyen ağaçlara, fırtınası
ayrı, dinginliği ayrı güzel Karadeniz e.Gerçek birer dost olan hocalarımıza,
kardeş olan arkadaşlarımıza! Peki, ne yapabiliriz ki durduramayız ya zamanı… En
azından pişman olmamak gerek. Yapmak isteyip- te yapmadıklarımız olmasa. Doğru
zamanlarda doğru yerlerde olabilsek. Ne zamanın uçup gitmesine izin versek, ne
de onda kaybolsak. En azından sahip çıkmalı anılara. Unutmasak bize hayata dair
bir şeyler öğretenleri. Bir kişi daha anlasa beni yeter diyen hocalarınız
olduysa eğer, bu sizin yanınıza kardır. Üniversite yıllarınızda sizi
önemseyecek hocalar bulamayacaksınız çünkü. Ya da bu kadar birlikte vakit geçirebileceğiniz,
sizi anlama derdinde olan arkadaşlarınız olmayacak muhtemelen. En iyisi tutun
zamanın kanatlarından birini, hiç olmazsa kontrol sizde olsun. Geçtiğiniz
yolları idrak edin ki, yollar doğru kapılara açılsın, pişmanlıklar zihninizi
kurcalamasın.
Merve Tek/Cumhuriyet
Üniversitesi Tıp Fakültesi 6. sınıf öğrencisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder